gr | en
ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ

  • 1911

    Η οινική μας ιστορία ξεκινά. Πρωταγωνιστής, ο Ευάγγελος Κεχρής που εισάγει γυάλινα μπουκάλια από τις Η.Π.Α. για να εμφιαλώσει κρασί για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Αν και δεν προλαβαίνει να εφαρμόσει την πρωτοπόρο ιδέα του, καταφέρνει να μεταδώσει τη σπίθα της καινοτομίας στους τέσσερις γιους του.

  • 1939

    Τα τέσσερα αδέλφια ανοίγουν την παραδοσιακή ταβέρνα «Κόκορας» στην παλιά Θεσσαλονίκη που λειτουργεί και σαν μικρό οινοποιείο-εμφιαλωτήριο. Εκεί, εκτός από τα λιαστά κρασιά τους, οινοποιούν για πρώτη φορά το «Κεχριμπάρι», τη ρετσίνα που ξεχωρίζει για την ποιότητά της και γρήγορα αποκτά μεγάλη ζήτηση.

  • 1954

    Για να ανταποκριθούν στη ζήτηση αυτή, τα τέσσερα αδέλφια ιδρύουν την πρότυπη οινοποιία-ποτοποιία «ΑΦΟΙ Ε. ΚΕΧΡΗ» στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης. Εκτός από το «Κεχριμπάρι», στις σύγχρονες και τεχνολογικά άρτιες εγκαταστάσεις της οικογενειακής επιχείρησης, τα τέσσερα αδέλφια παράγουν και εμφιαλώνουν το δημοφιλές κρασί «Κονάκι», ούζο, μπράντι και λικέρ.

  • 1974

    Σταδιακά, τα ποιοτικά κρασιά και ποτά των αδελφών Κεχρή γίνονται γνωστά και εκτός ελληνικών συνόρων. Κάπως έτσι, ξεκινά η εξαγωγική τους δραστηριότητα στην Ευρώπη, με πρώτο σταθμό την αγορά της Γερμανίας.

  • 1978

    Ένα νέο πρόσωπο προστίθεται στην ιστορία μας. Ο Στέλιος Κεχρής, εκπρόσωπος της τρίτης, πλέον, γενιάς της οικογένειας, ολοκληρώνει τις οινολογικές σπουδές του στη Γαλλία (Dijon) και επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη. Θέλοντας να αξιοποιήσει τις προηγμένες επιστημονικές γνώσεις του, στήνει το εργαστήρι του στο οικογενειακό οινοποιείο και αρχίζει να πειραματίζεται με ελληνικές ποικιλίες σταφυλιών. Πρώτος καρπός του πειραματισμού του είναι το “Primeur”, ένα πρόρωγο λευκό κρασί εξαιρετικής ποιότητας από την ποικιλία του ροδίτη που ανοίγει το δρόμο για την οινοποίηση αρωματικών κρασιών, με την οποία θα ασχοληθούν αρκετοί μεταγενέστεροι οινοποιοί.

  • 1984

    Ο Στέλιος Κεχρής αναλαμβάνει τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης, έχοντας στο πλευρό του τη δυναμική σύζυγό του Κωνσταντία. Ο Στέλιος Κεχρής σηματοδοτεί μια νέα εποχή για το οινοποιείο, καθώς εκσυγχρονίζει την παραγωγή βάσει διεθνών προτύπων, θέτοντας, παράλληλα, τα θεμέλια της οινικής φιλοσοφίας του. Για το Στέλιο Κεχρή, το κρασί δεν είναι ένα ακόμα τελικό προϊόν, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που διαμορφώνεται από και διαμορφώνει τον άνθρωπο-οινοποιό και τις επιλογές του. Η δε παράδοση, της οικογένειας και του τόπου, δεν είναι ένα σύνολο στατικών συμβόλων εγκλωβισμένων στο χρόνο, αλλά σημείο εκκίνησης της δημιουργίας και πηγή διαρκούς έμπνευσης. Με σημείο αναφοράς τις αρχές αυτές, ο Στέλιος Κεχρής αποφασίζει να επικεντρωθεί στη ρετσίνα, ένα κρασί συνυφασμένο με την ελληνική παράδοση, με σκοπό να αλλάξει την παρεξηγημένη εικόνα της εντός και εκτός ελληνικών συνόρων. Βελτιστοποιώντας το οινοποιητικό πρωτόκολλο της ρετσίνας «Κεχριμπάρι», καταφέρνει να αποδείξει πως, με τις κατάλληλες καλλιεργητικές φροντίδες και μεθόδους οινοποίησης, η ρετσίνα μπορεί να σταθεί στο ύψος των ποιοτικότερων κρασιών παγκοσμίως. Η ευρεία αναγνώριση της προσπάθειας του Στέλιου Κεχρή έρχεται δεκαπέντε χρόνια αργότερα: το «Κεχριμπάρι» γίνεται η πρώτη ρετσίνα στην παγκόσμια οινική ιστορία που βραβεύεται σε διεθνή διαγωνισμό οίνου (Θεσσαλονίκη, 1999).

  • 1996

    Ένα όνομα γεννιέται. «Το δάκρυ του πεύκου». Δημιουργός του, η κόρη του Στέλιου Κεχρή, Ελένη, που βρίσκεται στη Γερμανία για την πρακτική της. Με το «Κεχριμπάρι» να ενσαρκώνει την παραδοσιακή εκδοχή της ρετσίνας, το ποιητικό αυτό όνομα εμπνέει πατέρα και κόρη να οραματιστούν την μοντέρνα εκδοχή της. Έχοντας δώσει την απάντησή του στο πως πρέπει να είναι η ρετσίνα, ο Στέλιος Κεχρής αρχίζει να πειραματίζεται με διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιών και μεθόδους οινοποίησης διερευνώντας τα όρια του παραδοσιακού κρασιού.

  • 1998

    Άνεμος αλλαγής πνέει στο Καλοχώρι. Το «Κεχριμπάρι», διατηρώντας την ποιότητά του αναλλοίωτη, αλλάζει εξωτερική εμφάνιση και επανακυκλοφορεί στο δημοφιλές καραφάκι με το φελλό. Το καραφάκι, που σχεδιάζεται με βάση την προϋπάρχουσα φιάλη, αποτελεί μέχρι σήμερα το σήμα κατατεθέν του οινοποιείου.

  • 2003

    Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει στην παγκόσμια οινική ιστορία. Το «Κεχριμπάρι» κατακτά την κορυφή στο Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου Θεσσαλονίκης και γίνεται η πρώτη ρετσίνα που βραβεύεται με χρυσό μετάλλιο.

  • 2004

    Το οινοποιείο πλημμυρίζει από άρωμα γυναίκας. Οι τρεις κόρες του Στέλιου και της Κωνσταντίας Κεχρή, η τέταρτη γενιά της οικογένειας, έρχονται στο προσκήνιο. Ολοκληρώνοντας τις οινολογικές σπουδές της στη Γαλλία (Bordeaux), η Ελένη πλαισιώνει με τη σύγχρονη θηλυκή ματιά της την οινολογική ομάδα του οινοποιείου, δημιουργώντας ιδιαίτερα χαρμάνια και αλλάζοντας το πρωτόκολλο παραγωγής ερυθρών οίνων. Ένα χρόνο αργότερα, η Μαρία αναλαμβάνει το σχεδιασμό της οπτικής επικοινωνίας του οινοποιείου, ενώ η Ζωή, η «μικρή» της οικογένειας, αρχίζει να συμμετέχει στη διοικητική και οικονομική διαχείρισή του.

  • 2005

    Η ιδέα που γεννήθηκε εννέα χρόνια πριν, αποκτά υλική υπόσταση. Μετά από πειραματισμούς ετών, ο Στέλιος Κεχρής δημιουργεί «το δάκρυ του πεύκου» δίνοντας τη δική του απάντηση στο πως μπορεί να είναι η ρετσίνα. Η ρετσίνα μπορεί να προέρχεται από μια σπάνια λευκή ποικιλία παγκόσμιας κλάσης. Η ρετσίνα μπορεί να οινοποιείται σε βαρέλι, όπως παλιά. Η ρετσίνα μπορεί να οδηγεί την παράδοση σε μια νέα εποχή καινοτομίας. Ένα χρόνο αργότερα, «το δάκρυ του πεύκου» βραβεύεται στο Διεθνή Διαγωνισμό Οίνου Θεσσαλονίκης με μεγάλο χρυσό μετάλλιο, την υψηλότερη τιμητική διάκριση που κέρδισε ποτέ ρητινίτης οίνος, αποδεικνύοντας πως η ρετσίνα μπορεί να είναι ένα κορυφαίο λευκό κρασί.

  • 2009 - 2013 - 2014

    Τρεις χρονιές, τέσσερις πρωτιές, ένα κρασί. «Το δάκρυ του πεύκου» βραβεύεται με χρυσό μετάλλιο στους μεγαλύτερους διαγωνισμούς οίνου παγκοσμίως: Decanter World Wine Awards, International Wine Challenge (2009), Mundus Vini (2013) και Vinalies Internationales (2014) κατατάσσουν τη σπάνια ρετσίνα του Στέλιου Κεχρή στην “crème de la crème” του παγκόσμιου οινικού χάρτη. Και η ιστορία συνεχίζεται…